Drodzy czytelnicy,

Już ponad 3 miesiące nie pisałam nic...Były to długie, kiepskie 3 miesiące które totalnie zmieniły moje życie. Nie chcąc wchodzić w detale, postanowiłam zamknąć mojego bloga. Dalsze pisanie by się wiązało z za dużą ilością bolesnych wspomnień. 

Na pewno nie przestanę podróżować, choć będą to na pewno inne podróże, nie wiem jeszcze jak moje życie ma wyglądać, jak mają wyglądać dalej moje podróże, staram sobie właśnie jakoś życie na nowo ułożyć a jest to nie lada wyzwanie. 

Dzieliłam się z wami moimi podróżami przez prawie 4 lata. Przez te 4 lata było mnóstwo wspaniałych podroży, mnóstwo wspaniałych momentów. Jednak były też ciężkie chwile, a większość z nich przez ostatnie 6 miesięcy. Nauczyłam się przez ten czas że trzeba uważać na siebie i a nie na innych, nie ufać wszystkim czasem nawet bliskim, gdyż czasem człowiek się może strasznie mylić w swojej ocenie sytuacji i innych nawet najbliższych ludzi.  Nie można się zatracić w tym co robimy a wręcz przeciwnie trzeba przyjąć dawkę zdrowego egoizmu i myśleć poprostu o sobie. 

Mimo wszelkich porażek jednak, trzeba się podnieść i iść dalej. Więc i ja będę dalej podróżować, poznawać świat i szukać mojego miejsca na ziemi. 

Dziękuję tym którzy mnie regularnie odwiedzali. I zapraszam na mojego instagrama (airamtravel), gdzie dalej zamierzam zamieszczać zdjęcia z moich przyszłych wypraw. 

Komu w drogę temu czas!

Do Zobaczenia gdzieś na świecie!

Tylko dwa dni...

W ostatni weekend bardzo spontanicznie poleciałam do Szwajcarii. Była to moja kolejna solo podróż. Niby tylko dwa dni, a jednak najlepsze od bardzo dawna! Czuje się jak po całym urlopie, zupełnie zresetowana.

 

Zaczęło się od tego iż znalazłam bilet na finał turnieju tenisowego Swiss indoors w basel. Kosztował fortunę ale bez chwili wahania go kupiłam. Problemy typu jak dostanę się do basel postanowiłam pozostawić na pózniej:-) Na planowanie całej podróży miałam całe dwa dni wiec trzeba było działać szybko.

 

Wkoncu kupiłam bilet na lot do Zurychu na sobotę rano.nie chcąc wstawać o 4 rano wybrałam droższy lot o 9.40 (wow chyba naprawdę dorastam;-) ) Był to lot swissu a że klasa biznes kosztowała tylko 20 euro więcej niz economy, zdecydowałam sie na business w te 1 strone:) (spowrotem różnica już wynosiła 200 euro...) a co...If you travel alone, travel in style;-) 

 

Przez cały lot siedziałam przyklejona do okna gdyż widoki na Alpy i niebieskie niebo były nieziemskie...ta podróż juz wtedy musiała się udać:) 

 

Po przylocie do ZRH, pojechałam do miasta i przeszłam się po starych śmieciach. Bahnhofstrasse, nad rzekę, Niederdoerfli, jezioro i sprowrotem. 

Weszłam do paru sklepów ale oprócz mojej ulubionej herbaty nic nie kupiłam gdyż ceny są tam zawrotne (nie dosyć ze frank drogi to i tak jeszcze drożej niż w Wiedniu). Potem pojechałam odebrać pokój w hotelu.

 

Tym razem zdecydowałam sie spróbować cos zupełnie innego i zatrzymałam sie w Kameha Grand Zurich. Jest to nowy hotel, bardzo bardzo fajny, nowoczesny, ma ładne pokoje, duże łazienki...jego minus to położenie gdyż jest on przy Glattpark a to juz prawie Opfikon.

Z dworca głównego można tam dojechać tramwajem 10 lub 11 (30 minut) albo pojechać pociągiem do oerlikon i tam wsiąść w tramwaj 11 (20 minut razem).

Jak juz napisałam hotel mi się bardzo podobał, miałam bardzo wygodne łóżko (alleluja w końcu się wyspałam),dużą łazienkę z wanną i prysznicem, obsługa była bardzo miła. Resztę dnia spędziłam łażąc tu i tam, wieczorem obejrzałam mecz tenisa w tv, wzięłam kąpiel czyli pełny relaks.

 

W niedzielę natomiast z rana pojechałam z Zurychu do Bazylei (pociągiem, w 53 minuty, polecam kupić sparbillet na internecie, jest o 50 % tańszy ale musimy się wcześniej zdecydować o której chcemy jechać). W Basel było mega super! 

Najpierw spotkałam się z przyjaciółką ze studiów na babskie pogaduchy. Oj jak mi tego brakuje!!! Poszłyśmy do kawiarni niedaleko Aeschenplatz gdzie 1 listopada siedziałyśmy, przy 20 stopniach, w krótkich rękawach na słonku, zjadłyśmy śniadanie a po czym jeszcze się poraczyłyśmy aperolem a przy tym wszystkim gadałyśmy jak za starych dobrych czasów. Oj brakuje mi moich szwajcarskich dziewczyn, świat od razu inaczej wygląda jak się ma przyjaciółkę u boku:-) Swoją drogą doszłyśmy do wniosku ze przyjaźnimy się  juz od ponad 10 lat:-) 

 

Popołudniu za to udałam się do hali St.jakob na tenisa. Otóż wyszło tak ze w finale grali Federer i Nadal. Zawsze chciałam taki pojedynek zobaczyć, i choć nie był to poziom z 2009-2010 roku kiedy to oboje byli w topformie, mecz i tak był super. Swoją drogą każdy mecz Federera w Basel (a był to mój trzeci) to bardzo specjalne przeżycie. Również ten mecz był pełen emocji, przeżywałam go razem z tysiącami Szwajcarów na hali;-) Poparcie Szwajcarów dla Federera jest niesamowite, ta duma narodowa, przeżywanie razem z nim każdego punktu i solidarność publiczność to jest coś niesamowitego. Aż sama przez chwilę byłam dumna z tego że mogłam przez pewniej czas należeć do tego społeczeństwa;-) Choć wtedy tego nie do końca doceniałam, ach jaka byłam głupiutka;-) w każdym razie obejrzałam 3 super sety które zakończyły się zwycięstwem Federera (to juz totalna wisienka na torcie). Potem się poszlajałam po mieście, po czym wzięłam pociąg do Zurychu i potem juz na lotnisko gdzie o 21.25h musiałam niestety wsiąść znowu do samolotu do Wiednia. Niby były to tylko 2 dni, nawet nie całe a jednak się totalnie zresetowałam i wydaje mi się że niedziela była najlepszym dniem do tygodni, jak nie od miesięcy, tyle pozytywnych emocji na raz!!!

Nie żebym narzekała na Wiedeń gdyż jest to przepiękne miasto ( choć Austriacy maja swoje za uszami) to strasznie mi brakuje Szwajcarii. Wydaje mi się że na studiach nie potrafiłam tego docenić, tej w sumię szwajcarskiej sielanki. Choć wtedy moja sytuacja wyjściowa też była zupełnie inna.Po pierwsze po wielu latach (w sumie 7) tez tęskniłam już za domem w Luksemburgu, poza tym nie miałam pozwolenia na pracę etc. Byłam w zupełnie innej sytuacji, a kto mógł w 2009 roku wiedzieć ze juz rok po powrocie do Luksemburga zajdą w moim życiu duże zmiany i już nic nie będzie tak jak kiedyś (znaczna przeprowadza a raczej wyprowadzka z domu w którym spędziłam najszczęśliwsze dzieciństwo, moja oaza spokoju i tak zwany Fels in der Brandung)...? Więc też nie mogę się obwiniać za to że wtedy, w 2009 roku, podjęłam taką a nie inną decyzję. Dzisiaj postąpiłabym zupełnie inaczej;-) Ostatnio przeczytałam gdzieś że gdy człowiek raz zrobi głupotę to jest to błąd, jednak jeśli dwa razy pod rząd będzie to ta sama głupota to wtedy już nie będzie to błąd lecz wybór...coś w tym jest.

Swoją drogą, ciekawe w jaki sposób podejmujemy ważne decyzje...? Dlaczego podejmujemy je takie a nie inne, a czemu na niektóre się nie możemy zdobyć...czasem łatwiej jest podjąć decyzję pod wpływem innych, tak aby nie czuć się do końca odpowiedzialnym za to jak coś pójdzie nie tak...a co jeśli w ten sposób podejmujemy większość naszych decyzji? Coraz bardziej oddalam się teraz od bloga podróżniczego, wiem, lecz też nie do końca, gdyż ostatnio zastanawiałam się co by było gdybym wiele lat temu poszła tropem moich marzeń i poszła do szkoły hotelarskiej. Choć i tu, też nie ma co biadolić co by było gdyby gdyż nie wiadomo czy bym się do niej w ogóle dostała...jedyne co mam sobie do zarzucenia to to że nie spróbowałam. Dlatego też chyba zdecydowałam się na wyjazd do Wiednia rok temu, żeby się nie zastanawiać co by było gdyby...A w końcu chyba lepiej żałować (jeśli w ogóle) że się coś zrobiło niż że się nic nie zrobiło?!? 

 

A co do Szwajcarii...cóż, może jeszcze kiedyś będzie mi dane powrócić do Helwecji. Wkońcu nigdy nie wiadomo co komu pisane;-) Na razie, na początku grudnia zobaczę się z przyjaciółkami w Innsbrucku, a tego już teraz nie mogę się doczekać!!! 

 

Dopiero poniedzialek rano Alle mam już wrażenie ze rzeczywistość już mnie dorwała :-( 

Jesienny blues

Ostatnio dość dużo czasu spędzam w Wiedniu, nie tylko w pracy, choć jak już pisałam jestem dość zajęta, ale również trochę mniej mam chętnych do podróży przez co też zaczynam coraz częściej planować że tak powiem solo-wypady :-) Mam też (niestety?) trochę czasu na rozmyślanie o najprzeróżniejszych rzeczach, między innymi o życiu I tego czego od niego oczekuję, jak je spędzieć etc. Lecz nie będę teraz o tym pisać, to raczej temat dla psychologa ;-) lub przynajmniej na bloga zajmującego się tą tematyką ;-)

Owszem w tym roku, a w sumie już za tydzień odwiedzę Sopot na 1 dzień (wkońcu zobaczę Grand Hotel w Sopocie, chciałam to już zrobić od lat!), pojadę jeszcze do domu do Luksemburga, do Aberdeen, odwiedzę Poznań a w grudniu, na co się bardzą cieszę spędzę rodzinne święta w Austrii w Sölden (gdzie mam nadzieje będzie w tym roku trochę śniegu…). Wisienką na torcie będzie Sylwester w Nowym Jorku. Otóż udało mi się kupić bilet za 480 euro, z Luksemburga I to jeszcze Star Alliance. Za to hotele na miejscu są szalenie drogie…Co prawda byłam już parę razy w Nowym Jorku, ale zobaczę tym razem róniewż Philadelphię której jeszcze nie znam.

Nie opuszcza mnie jednak uczzucie iż jeszcze rok temu, a dwa to już na pewno, wszystkie moje podróże były bardziej spontaniczne (choć I tak zaplanowane).  Wszystko było jakby trochę łatwiejsze, lżejsze I sprawiało więcej przyjemności. Nie wiem może ogarnia mnie własnie coroczna jesienna depresja, choć żeby temu zaradzić, próbuję być aktywna w Wiedniu, chodząc na różne eventy (n.p Cirque de Soleil już niedługo, opera etc), robiąc sport (fitness, tenis) etc. Lecz mam wrażenie że robię to aby nie mieć czasu na myśenie o innych rzeczach, chcę zająć swoja głowę tak aby na koniec dnia była tak zmęczona że nie będzie już miała ochoty na dalsze rozmyślenia ;-)

Zaczynam też planować podróż na Spitzbergen. Otóż że moja mama okazała się być jedynym ochotnikiem na ten wyjazd, naprawdopodobniej na początku marca 2016 polecimy zobaczyć Arktykę i zorzę polarną. Podróż najprawdopodobniej odbędzie się przez Oslo gdyż jest to jedna z bardzo niewielu możliwość dostania się do Longyearbyren. Zostaniemy tam z 3-4 dni, w zależności od lotów, ale myślę że to starczy, gdzyż jednak będzie tam baaaaaardzo zimno. No coż, chcąc zobaczyć zorzę polarną trzeba będzie trochę pocierpieć (znalazlam też fenomelany blog o wypadzie na Spitzbergen który tylko mnie do tego wyjazdu jeszcze bardziej zachęcił!) Niemniej jednak cieszę się też na powrót do domu do Luksemburga w marcu 2016. Nie żałuję wyjazdu do Wiednia w żadny sposób gdyż dużo zobaczyłam, troche się poduczyłam, paradoksalnie znowu podszkoliłam…francuski (przez pisanie niezliczonych raportów do Luksemburga), ale już mam ochtę pobyć trochę w moim domku, ciepłym, ładnym, obudzić się w moim łóżku etc.

Własnie uświadomiłam sobie jak nieskładna jest ta notatka, to chyba w najlepsy sposób oddaje mój teraźniejszy stan ducha ale trudno, od czasu do czasu też tak można ;-)

Salzburg

Znów miałam dość długą przerwę w pisaniu, jak zwykle, więcej pracy, mniej podróży, dużo innych spraw na głowie.

W ostatni weekend jednak postanowiłam się ruszyć i pojechać do Salzburga. Bardzo długo narzekałam że bilety pociągowe do Salzburga są takie drogie (100 euro…), więc postanowiłam wsiąść w samochód i tam pojechać (jestem znowu mobilna, muszę przyznać że samochód to dla mnie oznaka wolności I przez te 9 miesięcy w Wiedniu gdy nie miałam samochodu nie należałam do szczęśliwych ludzi …naszczęście teraz wszystko się zmieniło). Swoją drogą może teraz nawet i lepiej nie jechać pociągiem do Salzburga, kto wie czy napewno tam dojedziemy lub nie zostaniemy poproszeni o okazanie paszportu przy wyjściu z pociągu…

Także więc pojechałam do Salzburga. Zaatrzymałam się w hotelu Sheraton Jagdschloss w Hof bei Salzburg. Na początku celowałam w Hotel Sacher lub w Schloss Mönchstein ale były to definitywnie za drogie miejsca. A teraz mogę z całą pewnością powiedzieć że nie żałuje mojej decyzji gdyż Sheraton Jagdschloss okazał się być miescem jak dla mnie stworzonym. Jest on poza miasteczkiem, jest nad jeziorem więc jest dość ładnie położony, obsługa jest przemiła i pomocna, ok mój pokój był trochę zużyty ale za dopłatą były też wyremontowane pokoje, śniadanie było pyszne, parking był za darmo, był fitness i spa. Szczerze mówiąc nie mogę się doczekać by tam wrócić. Wiem że nie wszystkim by się ten hotel podobał ale jak dla mnie był super (gdyby tylko Ameryknaie się jeszcze umieli zachować to była by to już zupełna oaza spokoju).

Salzburg mi się również baaaardzo podobał. Stare miasto jest przeurocze, katedra jest ciekawa, zamek Hohensalzburg królujący nad miastem jest imponujący (koniecznie trzeba wjechać lub wejść na tę górę gdyż widok z góry jest przepiękny), ogrody zamku Mirabell też bardzo urokliwe…Jest to miasto jak dla mnie, taka trochę większa Lucerna gdyby dodać jeszcze góry i jezioro.
 

Co do domu urodzenia Mozarta,coż... Otóż gdy pierwszzy raz przechodziłam obok domu w którym urodził się Mozart, owszem widziałam ładną żółtą kamienicę na starym mieście, ale zobaczyłam w niej tylko sklep Spara…i aż się zdziwiłam czemu taki tłum ludzi robi zdjęcię akurat tej kamienicy i Sparowi…Dopiero po chwili podniosłam głowę trochę wyżej i zobaczyłam o co chodzi….nie wiem jak mogłam za pierwszym razem nie zobaczyć wielkiego napisau „Mozarts Geburtshaus“…

 

W samym centrum starego miasta jest również uliczka z ciekawymi sklepami, jest tam chyba najmniejszzy sklep Louis Vuitton jaki kiedykolwiek widziałam (nawet w Porto Cervo na Sardynii jest chyba większy). Nie żeby tam robiła zakupy, lecz są to bardzo charakterystyczne sklepy które wpadają w oko, a ten był taki malutki że aż miło. Pozatym w mieśćie byłtego dnia rynek, na ktrórym można było kupić owoce, warzywa, wędliny, wypieki…

A propos zakupów, chcąc kupić kurtkę narciarską podjechałam do czegoś co okazało się być outletem…a chciałam tylko znaleść Intersport ;-) Lecz ten outlet również okazał się być bardzo miłym miejscem, cały zadaszony, ludzi wogóle nie było, była cisza i spokój, gigantyczny Intersport gdzie znazałam to czego szukałam...polecam!

Tak że więc mój samotny wypad do Salzburga miał perfekcyjna mieszaknę pomiędzy zwiedzaniem, odpoczynkiem a shoppingiem ;-) Aż się zastanawiam kiedy tam wrócić (plus wpadły mi w oko buty które bym chciałam mieć a przy których doszłam do wniosku że są za drogie…). A więc pożyjemy zobaczymy.

Za tydzień następne austriacke miasto, mianowicie Linz i finał turnieju tenisowego kobiet który się tam odbywa w tym tygodniu!

Belgrad

Ostatni weekend spędziłam w Belgradzie. Co prawda już raz byłam w Belgradzie ale nie widziałam wtedy absolutnie nic z miasta gdyż był to wyjazd służbowy.

 

Tym razem jednak zwiedziłam całe miasto. Od razu przyznam iż pomimo tego że to miasto nie do końca mnie przekonało, bardzo się cieszę że je lepiej poznałam. Przyleciałam lotem z Wiednia (godzina lotu). Na lotnisku wziełam taksówkę. System jest taki że w hali przylotów, w okienku taksówkowym, trzeba od razu powiedzieć dokąd się chce jechać, wtedy dostajemy voucher który potem dajemy takswókarzowi I jemu również płacimy. Plus tego jest taki że ceny są ustalone z góry i przejazd do miasta kosztuje 1800 dinarów czyli około 15 euro.

Tym razem trafiłam na bardzo miłego taksówkarza który biegle mówił po angielsku. Powiedział mi że w Serbii można dobrze I tanio zjeść ale że nie należy kupować markowych ciuchów bo są one dużo droższe niż na zachodzie, co też się okazało prawdą.

Ponieważ tym razem nie ja organizowałam wyjazd, nie zatrzymałam się w hotelu a w wynajętym przez Airbnb.com mieszkaniu. I choć mieszkanie było jak najbardziej w porządku, 100 % odpowiadało zdjęciom na internecie i było bardzo dobrze położone (ulica Kosovka), ja osobiście nie jestem fanem airbnb. W hotelu mogę bardziej wymagać za te pieniądze które płacę, n.p. jeśli chcę dodatkową poduszkę to o nią proszę, a tutaj jednak cały czas jest się u kogoś w mieszkaniu co powoduje u mnie lekki dyskomfort (choć mieszkanie było samodzielne). Nie chciałabym żeby to zabrzmiało arogancko ale poprostu lepiej czuję się w hotelu.

W Belgradzie zwiedziłam dużą część atrakcji turystycznych. Widziałam oczywiście Kalemegdan. Jest to XVII wieczna fortyfikacja która jest położona w dość dużym parku. Znajdziemy tam różne twierdze, wieże i muzea (na przykład museum wojskowe). Z parku jest dość ładny widok na ujście rzeki Sawy do Dunaju. W parku można usiąść, odpoczać, jest to rówież miejsce bardzo popularne wśród rodzin z dziećmi. W każdym razie jest to must-see Belgradu. W centrum należy też przejść się deptakiem Knez Mihailova. Są tam różne sklepy, restauracje I kawiarnie.

Pozatym warto zobaczyć cerkwię św. Sawy. Jest to ponoć jedna z największych świątyń prawosławnych na świecie, a napewno największa na Bałkanach. Ciekawa, choć bardzo turystyczna jest też uliczka Skadarlija. Jest tam pełno restauracji i kafejek. Warto jeszcze zobaczyć parlament i cerkiew św. Marka.

Pozatym w Belgradzie jest do zwiedzenia dużo muzeów (np. Etnograficzne I lotnicze) jak i zoo. Lecz te atrackje już pominełam.

Polecam zrobienie tury turystcznym tramwajem który raz dziennie (w soboty o 18) obwozi nas po mieście z przewodnikiem (tury organizowane przez biuro turystyczne). Za przejażdżkę nie trzeba płacić, choć teoretycznie trzeba się na ten tramwaj zapisać bo miejsca są ograniczone (jeśli mamy szczęście to I bez zapisywanie się nas wezmą). Przewodnik opowiada dość ciekawe rzeczy a tramwaj jedzie w miejsca w które pieszo się nie wybierzemy (dworzec, stary budynek ministerwa obrony zbombardowany przez Nato w 1999 roku etc). Polecam!

Widziałam dużo ale Belgrad mnie nie przekonał. Wydal mi się za szary, za smutny, choć na ulicach jest pełno młodych ludzi. Z jednej strony wydaje mi się to byc młode miasto, ale z drugiej nie czuć w nim chęci do życia. Niby jest ładnie położone nad Sawą I Dunajem, ale jest niezadbane. Architekturalnie wydaje mi się być pomieszaniem z poplątaniem, tak jak by nie było w tym mieście jednej myśli przedowniej. Wydajemi się że Belgrad dopiero rozwija swój przemysł turystyczny ale jest jeszcze dużo do zrobienia.

Z kolei jedzeniowo jest bardzo ciekawo (i tanio). Byłam w restauracji Zavicaj I jadłam jagnięcinę, była przepyszna. Rówież przystawki, sery i wędliny były bardzo dobre. Również obsługa była bardzo miła i pomocna. Widać że liczą na napiwek, ale też się na niego starają. Z kolei na śniadanie poszłam do hotelu Moskva, gdzie również była niesamowicie miła obsługa ale ceny jak na Belgrad napewno bardzo wysokie. Chociaż jeśli kelner poza godzinami śniadaniowymi potrafi wyczarować pełne śniadanie z omletem, serem, sałatkami etc to myślę że warto za to zapłacić 15 euro za osobę.

Myślę że nie muszę już długo wracać do Belgradu. Tak jak już pisałam, czegoś mi w tym mieście brakuje, trochę życia, troche porządku, trochę koloru…Z drugiej strony podobno Belgrad jest okrzyknięty imprezową stolicą Europy, ale tego akurat nie doświadczyłam.

Co mnie najbardziej ruszyło podczas mojego pobytu w Belgradzie to były 2 parki w okolicy dworca. Były tam rozbite całe miasteczka uchodźców z Syrii i Afganistanu którzy czekali na to aby móc wyruszy dalej w kierunku Europy zachodniej. Widzieć całe rodziny z dziećmi koczujące w parku (większość to jednak młodzi mężczyni) to jednak co innego niż obrazek w telewizji czy gazecie. No i trzeba też pomyśleć ile ci ludzi już musieli przeżyć aby wogóle się znaleść w tym parku w Belgradzie. Podobno stosunek Serbów do tych uchodźców jest pozytywny, ludzie przynoszą im jedzenie i ubrania, jednak Serbowie wiedzą że jest to sytuacja przejściowa I że ci luddzie chcą się dostać dalej do Europy zachodniej. Tak jak uważam że Europa nie może przyjąć wszystkich, tak samo też uważam że tym ludziom, Syryjczkom uciekających przed wojną trzeba pomóc…

Duże wrażenie na mnie zrobił też zbombardowany przez Nato w 1999 roku budynek ministerstwa obrony. Dziwię się czemu Serbowie nic z nim nie zrobili i że on dalej tak sobie stoi w środku miasta…Jednak daje do myślenia że jeszcze 16 lat temu była tam wojna. Przyznam się bez bicia że przed tym wyjazdem sama nie dużo wiedziałam o Serbii I kojarzyła ona mi się z wojną w byłej Jugosławji, Djokovicem I Ana Ivanovic…Teraz już wiem troszkę więcej, ale im więcej wiem o Serbii, tym bardziej dochodzę do wniosku jak mało wiem o Bałkanach. No a przecież napewno jest tam dużo ciekawych miejsc do odkrycia…czyli mam jeszcze dużo do nadrobienia (może nastęone będzie Sarajewo?)!

Pisa, Siena, Lucca...

Skończył mi się właśnie letni urlop. Większość czasu spędziłam w domu załatwiając sprawy administracyjne ale 3 dni spędziłam w Toskanii I o tym chciałam dziś napisać (inaczej znowu nic nie napiszę bo następny prawdziwy wyjazd dopiero za miesiąc do Mediolanu na expo).

Otóż tradycyjnie już poleciałam do Pisy I tam spędziłam jeden dzień. Tradycyjnie też poszlam do Osteria Toscana na kolację gdzie jedzenie znowu było bardzo dobre. Choć myślę że Pisy mi już teraz na długo starczy, ile wkońcu można chodzić wokół krzywej wieży? :-)

Następnego dnia pojechałam równie tradycjnie do Sieny na kolację :D Przedtem zachaczyłam o outlet w Leccio (The Mall). Jest to fajny outlet, z trochę bardziej luksusowymi markami gdzie jest niestety milliard dość głośnych I przepychających się Azjatów…ktrórzy oczywiście kupują dutyfree I przez to kolejki do kasy są niemiłosiernie długie…W outlecie można coś dobrego przekąsić w Café Gucci :-)

W Sienie tradycjynie zatrzymałam się w NH Excelsior i poszłam na kolację do Tre Cristi. Jedzenie jak zwykle bardzo dobre, obsługa miła (choć tym razem już nie było voce amici bo mój kelner zmienił pracę, trzeba było więc płacić pełną cenę). Przy okazji dowiedziałam się iż w Mediolanie jest również restauracja Tre Cristi, I po zguglowaniu jej wydaje mi się ona dużo bardziej nowoczesna i elegancka niż ta w Sienie. Zobaczę może ją spróbuję…

Ostatniego dnia za to wprowadziłam nowy element do moich toskańskich wycieczek i odwiedziłam miasteczko Lucca. I byłam bardzo mile zaskoczona. Lucca jest bardzo ładnym miasteczkiem, z małymi uliczkami, kościołami i placykami. Wszystko można przejść na nogach, I obojętnie jak długo nie będziemy chodzić po miasteczku I tak w pewnym momencie wyjdziemy w znanym nam już miejscu.

W Lucce zatrzymałam się w hotelu Best Western, co było małym błędem gdyż ten hotel jest oddalony od starego miasta o 2 km. Idzie się niezbyt ciekawą drogą tak z pół godziny pieszo. W dzień pracujący może I jeździ tam jakiś autobus ale 15 sierpnia trudno było cokolwiek uświadczyć. Także więc raz przeszłam tę trasę pieszo, raz taksówką z dworca (10 euro) I raz samochodem. Hotel standardowy, nic specjlanego, ma bezpłatny parking I dość dzwiną obsługę.

Przyznam że w Lucce bardzo czekałam na kolację. Wybrałam Osteria Il Mecenate a Lucca polecaną przez przez BiB Gourmand. I szczerze się na niej zawiodłam…w sumie pierwszy raz się zawiodłam na BiB Gourmand….Przystawka (carpaccio) owszem była poprawna ale danie główne (zapiekane kwiaty cukini z mięsem) było totalnie bez smaku…Nawet desery o których ludzie pisali że są takie znakomite były tez raczej tylko poprawne…Także więc nie polecam…Myśle że są lepsze miejsca do jedzenia w Lucce. Są jeszcze 2 inne restaucje z BiB Gourmand jak I chyba 1 lub 2 z gwiazdką Michelina, może uda mi się je kiedyś spróbować.

Następnego dnia niestety już trzeba było wracać do domu, no I odrazu potem do Wiednia gdzie jak na razie lato robi przerwę I jest miłe 20 stopni!

Jeszcze chciałam się podzielić mała anektodą na temat hoteli Accora. Otóż przed wylotem do Pisy zatrzymałam się w moim ulubionym hotelu Sofitel Europe w Brukseli. Ponieważ komisja europejska jest zamknięta przez cały sierpień I nie ma żadnych spotkań, ceny w Sofitelu są bardzo przyzwoite. Chcąc zrobić eksperyment zabukowałam pokój Luxury za całe 160 euro. Z moją platynową kartą accora zawsze dostaję upgrady do lepszych pokoi, także I tym razem liczyłam na upgrade, ale już do suity ponieważ nie ma lepszego pokoju niż luxury, potem zaczynają się już tylko suity. No I się lekko rozczarowałam…nie dostałam upgradu du suity tylko pokój luxury za który tym razem zapłaciłam (z reguły dostawałam ten pokoj z upgradu). Napisałam już do accora aby spytać się czy są wogóle upgrady do suity czy nie…zobaczymy czy dostanę odpowiedź. Choć przyznam że byłam troszkę zawiedziona…

Mało podróży, mało….

Ostatnio znów dość mało piszę gdyż dość mało poodróżuję…Tak jakoś wyszło. Co prawda byłam 2 tydgonie temu na Sardynii przez 2 dni ale przez całe dwa dni leżałam na plaży i na campingu więc nie było nic do opowiadania. Teraz też niby urlop z pracy jest, ale jakoś nie było chętnych do wyjazdu…pozatym ostatnio dużo pracowałam I do tego doszły pewne kłopoty domowe…
Jak tak teraz o tym myślę to w sumie kwalifikuje się to wszystko do dalekiego wyjazdu na odpoczynek gdyż w sierpniu podczas mojego urlopu też będę zajęta w sumie niezbyt fajnymi rzeczami…No a potem urlopu nie będzie do Bożego narodzenia…ojej muszę coś zrobić aby nie wpaść w depresję :D
Kupiłam właśnie bilet z Wiednia do Luksemburga na sierpień. I to a propos tego chciałam się z wami podzielić. Otóż Luxair, jak zawsze ceny ma horendalne. Najtańszy okazał się Swiss przez Zurych…ALE jak zobaczyłam nową stronę Swissu, od razu mi się odcheciało kupować na niej bilet lotniczy. Strona Swissu teraz przypomina stronę starego Ryanaira…nie dość że Swiss jako pierwszy wprowadził płatny bagaż, to chce 17 euro za miejsce z przodu samolotu, poczym jeszcze chce nam sprzedać ubezpieczenie, jedzenie, wygodne siedzenie a nawet jakąś niespodziankę…także zamknełam tę stronę, poszłam do Lufthansy gdzie co prawda zapłaciłam 20 euro więcej ale gdzie podczas kupna biletu nie czułam nie nahalnie popędzana do kupna miliona innych serwisów. Żeby było weselej kupiłam lepsze połaczenie I to w jedną stronę również Swissem…
Trochę się rozczarowałam Swissem….ja rozumiem że wprowadzają płatny bagaż (nie, w sumie nie rozumiem ale ok…) ale żeby jeszcze sięgać po metody ryanaira I na głównej stronie sprzedawać million innych serwisów…? Ciekawe co Lufthansa wymyśli…Także dziś się po raz pierwszy od dawna zawiodłam na Swissie…wiem że to tylko moje zdanie ale wydaje mi się że większość Frequent Travellerów odczuje to podobnie…